Uitstap(je) naar Bolivia!

Ola, dit keer vanuit la paz, Bolivia!

De reis is nu echt begonnen. Hostel in, hostel uit. Bus in, hobbel-de-bobbel voor een aantal uur, bus uit. Touragency in, touragency uit... Tussendoor op internet kijken wat er allemaal te doen is en niet te vergeten: genieten van de geboekte tours/dagjes uit..

Na machu Picchu Een paar dagen bijgekomen en plannen gemaakt voor de rest van de reis. Plannen die elk uur weer wijzigen..
Donderdag vanuit cusco vertrokken met de nachtrust naar Puno, een stad aan het Titicacameer. Van daaruit een boottocht naar de drijvende eilanden gemaakt. Eilanden van riet. Bijzonder dat mensen daar op kunnen leven! Een soort informatietour gehad en twee eilandjes bezocht. Op de eilanden stonden de mensen (6 families, 6 hutjes) ons op te wachten met hun zelfgemaakte souvenirs en werd er live uitleg gegeven over hoe een eiland gebouwd werd. Het was een mooie show, en informatief. Maar het gaf ook een gek gevoel. De mensen zijn zo ingespeeld op toeristen, dat je helemaal niet meer ziet hoe hun cultuur is. Het is een beetje te vergelijken met het openluchtmuseum. Alles elke dag hetzelfde voordoen voor de toeristen. Niet mijn ding dit.
Door naar de volgende stop: copacabana. Voordat we daar aankwamen eerst de grens met Bolivia over. Stempeltje hier, stempeltje daar.. Weer een land erbij! Vanuit copacabana met de boot naar het grootste eiland in het Titicacameer: isla del sol. Daar was het heerlijk rustig met prachtig uitzicht! Ik had samen met twee andere meiden een huisje midden op de berg met uitzicht over zee. Allemaal betaalde we 30 bolivianos. Een euro is hier 8,5 bolivianos waard. Reken maar uit... Goedkoop!!! In Bolivia is het nog weer goedkoper dan in peru! Nu al een topland.
Na twee nachten op het prachtige eiland door naar La Paz, een grote stad in het noorden van Bolivia. Letterlijk vertaald betekend la paz; de vrede. In de stad zelf is daar echter niks van te merken.. Chaos, drukte en onwijs veel mensen. Wolkenkrabbers, prachtige oude kerken, een druk centrum met vele reisbureaus en souvenirskraampjes, handycraftmarkets, twee kabelbanen met gondels ( net als wintersport) om naar andere delen van de stad te gaan, megaveel taxi's en minivans, sloppenwijken en een heel groot deel van de stad nog in aanbouw. Het eerste half uur reden we door een deel van de stad waar alleen maar huizen gebouwd werden, mega veel!
Kortom, veel te zien, doen en te shoppen..
Vandaag op de eerste tour hier geweest: chacaltaya mountain ( voormalig skiresort) en de maanvallei.
Chacaltaya ligt ten noorden van La Paz en was tot 8 jaar geleden een veel bezocht skigebied. Helaas is er nu door de opwarming van de aarde nog maar een heel klein laagje sneeuw over op een shaduwhelling van de berg. Tegenwoordig wordt de berg gebruikt als uitkijkpunt. Je kunt la paz en het Titicacameer zien liggen vanaf de top.. Maar eerst moet je daar komen natuurlijk. Dus met een tour in een minivans busje over een weg met meer gaten en bulten dan platte stukken. Anderhalf uur hobbelen brengt je bij het beginpunt van de wandeling. 150 meter stijgen, lijkt een koud (ja het was er koud, bijna net zou koud als in NL) kunstje, maar op 5000 meter hoogte ben je al snel je adem kwijt. Langzaam omhoog dus! Zwaar, maar gelukkig niet zo ver. Uitzicht was prachtig! In de omgeving zitten veel mineralen in de grond en die komen ook in de meren. Daardoor hebben sommige meren hier een rode (ijzer) of groene (koper) kleur, wat natuurlijk weer erg mooi is voor toeristen..
Verder ook uitzicht op een gletcher: huayna potosi, 6088 meter hoog. Er zijn veel reisbureaus die tochten organiseren naar de top. Zwaar maar heel gaaf.( of gaaf maar heel zwaar) Wie weet later meer hier over...

Het skigebied achter ons gelaten gaan we op weg naar de maanvallei: een totaal ander landschap, heel bijzonder! Volgens Neil Armstrong, die hier ooit eens geweest schijnt te zijn, leek het landschap op dat van de maan, dus vandaar de naam: maan vallei. Door erosie is het landschap uitgesleten. Het gesteente ziet er zanderig en broos uit. De regen ( en volgens wetenschappers was hier vroeger een groot meer) heeft veel van het gesteente weg gespoeld, maar er zijn ook nog veel pieken overeind gebleven. Het lijkt op een landschap vol stalagmieten ( die je ook in grotten vind). Bijzonder!

Komende dagen ben ik nog in la paz, om te shoppen en te wachten op Adam en Wayne, vrienden van machu Picchu met wie ik een tour heb geboekt naar de zoutvlakten van uyuni. 3 dagen die kant op, ben benieuwd. Jullie zien de foto's wel weer voorbij komen..

Ciao!!